Aktualności

Prezentujemy wyniki naszego monitoringu bezdomności zwierząt za 2022 r. pdf

Polacy wyprodukowali w tym roku co najmniej 70,5 tys. bezdomnych psów. A przynajmniej taką liczbą zajęły się gminy za publiczne pieniądze. Koszt tego zadania to prawie 278 mln zł. Przeciętne wydatki na jednego psa w skali kraju wyniosły 3.942 zł.

W porównaniu do 2021 r. liczba psów którymi zajęły się gminy zmniejszyła się o 2% w skali kraju, natomiast ich koszty wzrosły o 14%.

Najwięcej bezdomnych psów, jak zwykle, wyprodukowało woj. mazowieckie (10,5 tys.), najmniej opolskie (1 tys.). Widać tutaj oczywistą zależność pomiędzy tym wskaźnikiem a wielkością województwa i ilością jego mieszkańców. Identycznie ma się rzecz z kosztami poniesionymi przez gminy - najwięcej wydało woj. mazowieckie (47 mln zł), najmniej opolskie (5 mln zł).

Najdroższą okazała się opieka w ex aequo woj. dolnośląskim i zachodniopomorskim (ponad 5 tys. zł za psa), najtańszą w woj. świętokrzyskim (2,5 tys. zł za psa).

W każdym bez wyjątku województwie wzrosły koszty realizacji zadania - najbardziej w woj. podlaskim (o 22% w porównaniu do 2021 r.), najmniej w łódzkim (o 6%).

---

Dane dotyczą nie tylko zwierząt przekazanych do schronisk, ale wszystkich tych, którymi w jakikolwiek sposób zajęły się gminy.

---

Jedyną gminą, która nie odpowiedziała nam za 2021 i 2022 r. jest Gmina Spytkowice (powiat wadowicki, woj. małopolskie). Gmina ta przegrała już przed samorządowym kolegium odwoławczym oraz wojewódzkim sądem administracyjnym, ale zdaje się tego nie zauważać i nadal z jakiejś przyczyny ukrywa swoje działania wobec bezdomnych zwierząt.

---

Jak co roku przypominamy, że nasze badanie dotyczy zadania własnego GMIN finansowanego z BUDŻETÓW GMINNYCH. A więc nie dotyczy zwierząt bezdomnych, którymi zajęło się pińcet tysięcy organizacji prozwierzęcych za pieniądze pochodzące z niepublicznych źródeł, różnej maści ratowacze, ciotki, hoteliki i inne twory czyniące to dobrowolnie i z pobudek innych niż obowiązek prawny. Aktywności tej nie sposób śledzić, ani zbierać na jej temat rzetelnych danych, gdyż jako żywioł ludzki nie poddaje się ona wiarygodnemu i miarodajnemu badaniu.